کتاب ماهیگیر و پسرش اثر زولفو لیوانلی نشر نگاه
کتاب سفر دریایی لی لی اثر پاتریشیا رایلی گیف نشر نو
کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز انتشارات کتاب سرای نیک
کتاب یک بعلاوه یک اثر جوجو مویز نشر آموت
کتاب نوری از تاریکی اثر ایتن هاوک نشر نگاه
کتاب پا برهنه ها اثر زاهاریا استانکو نشر نگاه
کتاب ابله اثر الیف باتومان نشر برج
کتاب کتابخانه ی نیمه شب اثر مت هیگ نشر میلکان
کتاب انجیل های من اثر اریک -امانوئل اشمیت نشر ثالث
کتاب کافکا در ساحل اثر هاروکی موراکامی نشر نگاه
کتاب کلود ولگرد اثر ویکتور هوگو نشر نگاه
کتاب خانه خراب ها اثر ویلیام ترور نشر نگاه
کتاب تسخیر شدگان اثر فیودرو داستایوسفکی نشر نگاه
کتاب 52 قصه از هانس کریستین اندرسن نشر سما
كتاب تو اثر كرولاين كپنس نشر ميلكان
کتاب آلیس در سرزمین عجایب اثر لوئیس کرول نشر سپاس
کتاب بازمانده روز اثر کازوئو ایشی گورو انتشارات کارنامه
کتاب بیست رمان ترک سیگار اثر ریچارد بیرد نشر چشمه
کتاب طاعون اثر آلبر کامو نشر جامی
به نام خدا سایت شی مارکت
رُمان (به فرانسوی: roman) یک نوع داستان بلند است که در قالب نثر نوشته میشود. در سده ۱۸ (میلادی) کلمهٔ «رمان» بیشتر برای اشاره به قصّههای کوتاه در مورد عشق و توطئه به کار میرفت. در ۲۰۰ سال اخیر، رمان تبدیل به یکی از مهمترین اشکال ادبی شدهاست.
ریشۀ زبانی
رمان واژهای فرانسوی است به معنای داستانی که به نثر نوشته شود و شامل اتفاقات و حوادثی ناشی از تخیل نویسنده باشد و آن، اقسامی دارد. رمان آموزشی که داستانی است شامل مطالب علمی، طبیعی و فلسفی، رمان پلیسی که داستانی حاکی از حوادث مربوط به دزدی، جنایت و کشف آنها توسط کاراگاهان زبردست است، رمان تاریخی که داستانی است که اساس آن مبتنی بر وقایع تاریخی باشد و رمان عاشقانه که داستانی است که شالودهٔ آن بر عشق نهاده باشد.
رمان در زبان فارسی، مترادف نوول در زبان انگلیسی است. نوول به معنی نو، جدید، بدیع، رمان، داستانهای کوتاه، کتاب داستان و داستان عشقی کوتاه آمدهاست. علت وارد شدن کلمهٔ رمان به جای کلمه نوول به زبان فارسی را میتوان در نزدیکی بیشتر ایرانیان متجدد و واردکننده محصولات فرهنگی به ایران، به زبان فرانسه دانست.
تاریخچه
نگارهای اثر سده ۱۷ از یکی از صحنههای داستان گنجی. این داستان نخستین رمانی است که به زبان ژاپنی نوشته شده و گاه از آن به عنوان نخستین رمان جهان یاد میشود.
در اصل کلمهٔ رمان، بیانگر زبان پیشین و عامیانه فرانسویان بود که در مقابل زبان لاتین، زبان عالمانه و ادبی آن روزگار، قرار داشت. ضمناً به آثار ادبی منظوم از نوع داستانهای تخیلی و ساختگی که به زبان رومیایی (رمان) کتاب شده بود نیز اطلاق میشود. نظیر رمانهای حاوی اوضاع و احوال شوالیهها یا رمانهای سازگار و متناسب با نزاکت و تعلیم و تربیت. رمان در مورد همهٔ آن چیزهایی گفته میشود که مربوط به تمدن، هنر و مخصوصاً زبانهای آن ردیف از کشورهایی است که از قرن پنجم تا قرن دوازدهم میلادی تحت سیطره مادی و معنوی رومیها بودند. از میان زبانهای رمان میتوان فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، رومانیایی و پرتغالی را نام برد. در قرون وسطی رمان به زبان ادبی شمال فرانسه و از ۱۰۶۶ میلادی به زبان ادبی انگلستان نیز اطلاق میشدهاست. در نتیجه میتوان گفت که از قرن ۱۲ میلادی به بعد، فرانسه شمالی و انگلستان زمینه مساعدی را برای رشد و انتشار فرهنگ و تمدن فراهم آورده بودند که بیان ادبی دست اول آن زبان رمان و به صورت داستانسرایی و قصهگویی منظوم بود. بدین ترتیب نوع ادبی داستانی از آنجا که به زبان رمان نوشته میشود، به رمان معروف شد. در قرون وسطی داستان شهسوارانه مطلوب شمرده میشد (از همان نوع داستانهای عیاری فارسی). در قرن شانزدهم فرانسوا رابله و سروانتس آن را به معنای کمابیش امروزی به کار بردند که در قرن هفدهم جا افتاد. سرانجام در قرن نوزدهم، رمان چه از نظر شمار آثار و چه از لحاظ زبان و ساختار، به اوج شکوفایی رسید. از اینرو قرن نوزدهم را دورهٔ خاصی در تاریخ داستاننویسی در اروپا و مبدأ اشاعهٔ آن در نقاط دیگر جهان میشناسند.