کتاب لنین:2017 اثر اسلاووی ژیژیک نشر نگاه
کتاب تاریخ سوسیالیسم اثر خلیل ملکی انتشارات ارس
کتاب تاریخ مختصر برابری اثر توما پیکتی نشر نو
کتاب اشکانیان فرمانروایان فراموش شده اثر محسن جعفری نشر ققنوس
کتاب ساسانیان فرمانروایان ایرانشهر اثر محسن جعفری نشر ققنوس
کتاب هخامنشیان فرمانروایان جهان باستان اثر محسن جعفری نشر ققنوس
کتاب شاهنشاهی اشکانی اثر یوزف ولسکی نشر ققنوس
کتاب بدهی پنج هزار سال نخست اثر دیوید گریبر انتشارات چرخ
کتاب چنین می گفت زرتشت اثر فردریش ویلهلم نیچه نشر نگاه
کتاب عصر تاریکی اثر ژوزه ساراماگو نشر نگاه
کتاب ایران در سپیده دم تاریخ اثر محسن جعفری نشر ققنوس
کتاب تجدد آمرانه اثر تورج اتابکی نشر ققنوس
کتاب شاه اسماعیل صفوی و تغییر مذهب اثر بهزاد کریمی نشر ققنوس
کتاب فوکوشیما اثر ویراسته مایراایمل نشر ققنوس
کتاب کوروش بزرگ اثر ژرار ایسرائل نشر ققنوس
کتاب پادشاه هفت اقلیم اثر تورج دریایی نشر ققنوس
کتاب پادشاهی ماد اثر اقرار علی یف نشر ققنوس
کتاب امیرارسلان نامدار اثر محمدعلی نقیب الممالک نشر سمیر
کتاب تیسفون در آتش، ایران در زمان ساسانیان اثر جمشید صداقت نژاد نشر سمیر
کتاب به سوی تمدن جدید اثر الوین تافلر و هایدی تافلر نشر نو
کتاب نظریه های تأثیرگذار در هنر که شما باید بدانید اثر سوزی هودج انتشارات سبزان
کتاب امام حسین و ایران اثر کورت فریشلر نشر بدرقه جاویدان
کتاب دایره المعارف تاریخ امپراطوری چین اثر ابیگیل میچل نشر سایان
کتاب شبهای بابل اثر علی جلالی انتشارات دنیای کتاب
کتاب کالبد شکافی ترور اثر اندرو سینکلر نشر نو
کتاب ایران باستان اثر یوزف ویسهوفر Ancient Persia نشر ققنوس
کتاب ترکان ایران و ایران ترکان اثر عباس جوادی انتشارات روزنه
کتاب ما چگونه ما شدیم اثر صادق زیباکلام نشر روزنه
کتاب از صید ماهی تا پادشاهی اثر حمزه سردادور نشر دبیر
کتاب خلاصه ی تاریخ ایران اثر محمدرضا شاهیجانی نشر ارژنگ
کتاب از کوروش کبیر تا داریوش کبیر اثر بهنام محمدپناه نشر سبزان
کتاب گیل گمش اثر احمد شاملونشر چشمه
کتاب پاسخ به تاریخ اثر محمد رضا پهلوی نشر زریاب
کتاب اعمال آدمکش ها اثر جان ویتینگتون نشر نگاه
کتاب مهربانو اثر کریم علیزاده انتشارات دبیر
کتاب IRAN اثر Davood vakilzadeh نشر Vakilzadeh
کتاب راهنمای سفر به استان فارس اثر اکسانا بهشتی نشر روزنه
کتاب تاریخ هنر نوین اثر آرناسن ح . هاروارد انتشارات نگارستان کتاب
کتاب دکتر مصدق نگین سیاست ایران(و نطق های تاریخی او ) اثر حسین مکی نشر بدرقه جاودان
کتاب غزالی در بغداد اثر ادوارد توماس نشر نگاه
کتاب کهن دیار (جلد اول ) اثر بهنام محمدپناه نشر سبزان
کتاب برهنه میان گرگ ها اثر برونو آپیتز نشر نگاه
كتاب درس گرفتن از آلماني ها اثر سوزان نيمن نشر برج
کتاب دو قرن سکوت اثر عبدالحسین زرین کوب نشر بدرقه جاویدان
کتاب خاطرات چرچیل از جنگ جهانی دوم اثر وینستون چرچیل انتشارات نگارستان کتاب سه جلدی
به نام خدا سایت شی مارکت
تاریخ (به یونانی: ἱστορία) مفهومی انتزاعی است که دست کم دو معنا از آن برداشت میشود؛ گاه ناظر به رخدادهای گذشته و گاه معطوف به پژوهش و بررسی رویدادها است؛ بنابراین، هم به علم و هم به موضوع آن، تاریخ گفته میشود. برای تفکیک این دو مقوله، اصطلاحاً تاریخ را تاریخ و علم تاریخ را تاریخ مینامند.
منظور از تاریخ ، مجموعهٔ رخدادهای فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی است که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسانها و در رابطه با آنها رخ دادهاست. این رویدادها شامل اموری میشود از قبیل کردارها و دستاوردهای مادی و معنوی بشر و هرآنچه که گفته، اندیشیده و عمل کردهاست. تاریخ معرفتی ناظر به وقایع جزئی و درک پدیدههای ذکرشدهاست که در ذهن تاریخنگار شکل میگیرد و از نوع معرفت درجه یک است. به عبارت دیگر، رویداد (تاریخ)، موقعیتی هستیشناختی دارد و تأویل و فهم از رویداد (علم تاریخ) دارای موقعیتی شناختشناختی است. ویلیام هنری والش تاریخ را بازگو کردن کلیه اعمال گذشته انسان میداند، بهگونهای که نهتنها در جریان وقایع قرار میگیریم، بلکه علت وقوع آن حوادث را نیز بازمیشناسیم. به عبارت دیگر، هدف تاریخ علاوه بر اینکه معرفت به افراد انسان است، آگاهی به روابط اجتماعی او در گذشت روزگار نیز هست. منظور از «اجتماعی» در واقع کل اموری است که در حیات آدمی مؤثر است، نظیر امور اقتصادی، مذهبی، سیاسی، هنری، حقوقی، نظامی و علمی. پژوهشگرانی که دربارهٔ تاریخ مینویسند، تاریخنگار نامیده میشوند. هرچند غالباً این رشته مطالعاتی را در زیرگروهی از علوم انسانی یا علوم اجتماعی قرار دادهاند، با این حال میتوان آن را به عنوان پلی بین این دو شاخه تلقی کرد؛ زیرا روشهای مطالعاتی مختلف آن از هر دو شاخه وام گرفته شدهاند. تاریخ به عنوان یک رشتهٔ مطالعاتی دارای شاخهها و گرایشهای جانبی زیادی است.
تاریخنگاران از گذشته کوشیدهاند تا پرسشهای تاریخی را با پژوهش در اسناد نوشتاری پاسخ گویند. با اینحال پژوهشهای تاریخی تنها به این منابع محدود نمیشوند. بهطور کلی، منابع دانشورانه تاریخی را میتوان به سه رده تقسیم کرد: منابع مکتوب، منابع منقول و منابع مادی. تاریخنگاران اغلب از هر سه مورد استفاده میکنند.
تاریخ مفهومی انتزاعی است که دست کم دو معنا از آن استخراج میشود: گاه ناظر به وقایع گذشته و گاه معطوف به مطالعه و بررسی وقایع است؛ بنابراین، هم به علم تاریخ و هم به موضوع آن، تاریخ گفته میشود. برای تفکیک این دو مقوله، اصطلاحاً تاریخ را تاریخو علم تاریخ را تاریخ مینامند.
موضوع علم تاریخ عبارت است از: «مجموعهٔ پدیدهها و واقعهها و روابط و فعل و انفعالات و زاد و مرگ حوادث و تکوین طبقات و طلوع و رشد و افول تمدنها و جامعهها و مجموعهٔ همه رویدادها و پدیدههای ویژهٔ انسان در رابطهاش با «طبیعت» و در رابطهاش با «دیگری» در زمان «گذشته»، از بینهایت دور تا حال.»
منظور از تاریخ (۱)، مجموعهٔ حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی است که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسانها و در رابطه با آنها رخ دادهاست. این رویدادها شامل اموری میشود از قبیل کردارها و دستاوردهای مادی و معنوی بشر و هرآنچه که گفته، اندیشیده و عمل کردهاست. تاریخ معرفتی ناظر به وقایع جزئی و درک پدیدههای ذکرشده است که در ذهن تاریخنگار شکل میگیرد و از نوع معرفت درجه یک است. به عبارت دیگر، رویداد (تاریخ)، موقعیتی هستیشناختی دارد و تأویل و فهم از رویداد (علم تاریخ) دارای موقعیتی شناختشناختی است. ویلیام هنری والش تاریخ را بازگو کردن کلیهٔ اعمال گذشتهٔ انسان میداند، بهگونهای که نهتنها در جریان وقایع قرار میگیریم، بلکه علت وقوع آن حوادث را نیز بازمیشناسیم به عبارت دیگر، هدف تاریخ علاوه بر اینکه معرفت به افراد انسان است، آگاهی به روابط اجتماعی او در گذشت روزگار را نیز هست. منظور از «اجتماعی» در واقع کل اموری است که در حیات آدمی مؤثر است، نظیر امور اقتصادی، مذهبی، سیاسی، هنری، حقوقی، نظامی و علمی.
ای. اچ. کار علم تاریخ را علم شناخت و تفسیر گذشتهٔ انسانها در پرتو حال میداند که بر اساس روشها، گزینشها و تفسیرهای مورخان به دست میآید و قابلیت پیشبینی کلی ندارد، بلکه مشروط و جزئی و احتمالی است.
تاریخنگاران در بستر زمان خود و با توجه به ایدههای غالب و چگونگی تفسیر گذشته، به نوشتن میپردازند و گاهی اوقات درسهایی آموزنده را برای جامعهٔ خودشان مینویسند. بهگفته بندیتو کروچه، «همهٔ تاریخ، تاریخ معاصر است». تاریخ، با پرورش یک «گفتمانِ واقعی از گذشته» از طریق تولید روایتها و تحلیل رویدادهای گذشتهٔ مربوط به نژاد بشر، تسهیل شدهاست.
همهٔ رویدادهایی که در تعدادی از منابع معتبر ثبت شدهاند و محفوظ ماندهاند، شیوهٔ تشکیل گزارشهای تاریخی را نشان دادهاند. وظیفهٔ گفتمان تاریخی، شناسایی منابعی است که میتوانند بیشترین استفادهٔ مفید را برای تولید علتهای دقیق گذشته بیان کنند
رشته تاریخ، گاهی بخشی از علوم انسانی و در پارهای از موارد بخشی از علوم اجتماعی طبقهبندی شدهاست. تاریخ همچنین میتواند همچون یک پُل میانرشتهای با ترکیبی از روششناسی بین دو زمینهٔ فوق عمل کند. برخی از تاریخنگاران مستقل، از یکی یا دیگر طبقهبندیها قویاً پشتیبانی میکنند.
بهطور سنتی، تاریخنگاران گزارشهای مرتبط به گذشته را ضبط میکنند؛ هر دو سنت تاریخنگاری مکتوب و تاریخنگاری شفاهی، سعی در پاسخ به پرسشهای تاریخی از طریق مطالعهٔ اسناد مکتوب و گزارشهای شفاهی دارند. برای آغاز، تاریخنگاران از منابع دیگری همچون آثار باستانی، سنگنوشتهها و تصاویر استفاده میکنند. بهطور کلی، منابع علمی تاریخی را میتوان به سه رده تقسیم کرد: منابع مکتوب، منابع منقول و منابع مادی. تاریخنگاران اغلب از هر سه مورد استفاده میکنند. اما نوشتن، تاریخ و آنچه از گذشته آمدهاست را جدا میکند.